head
1. ช่อดอกที่มีดอกย่อยมารวมกันแน่นเป็นกระจุก ก้านดอกย่อยสั้นหรือไม่มีเลย เรียงตัวกันแน่นบนแกนช่อดอก (rachis) ที่หนาและสั้น ทำให้เห็นช่อดอกเป็นกระจุกคล้ายดอกเดี่ยว เช่น บานไม่รู้โรย ผกากรอง กระถิน และพู่ชมพู เป็นต้น 2. ช่อดอกของพืชในวงศ์ Asteraceae เป็นช่อดอกที่มีแกนกลางหดสั้นเข้ามาจนมีลักษณะแผ่กว้าง ดอกย่อยเรียงเบียดกัน แน่น อาจมีก้านสั้นมากหรือไม่มี ดอกย่อยมี 2 ชนิด คือ ดอกวงนอก (ray flower) ซึ่งอยู่รอบนอก มีกลีบดอกเชื่อมติดกันที่โคน ลักษณะคล้ายหลอด ปลายแผ่เป็นแผ่นคล้ายลิ้น มีกลีบเดียว อาจเป็นดอกสมบูรณ์เ*ศ หรือดอกเ*ศเมีย หรือดอกที่เป็น หมันก็ได้ ส่วนดอกย่อยที่อยู่บริเวณกลางช่อดอก เรียกว่า ดอกกลาง (disc flower) โดยมากเป็นดอกสมบูรณ์เ*ศ มีกลีบดอก เชื่อมติดกันเป็นหลอดยาว ปลายแยกเป็นแฉก มีเกสรเ*ศผู้ 5 อัน อับเรณูเชื่อมติดกันโอบหุ้มส่วนของก้านเกสรเ*ศเมียไว้ ยอดเกสรเ*ศเมียแยกเป็น 2 แฉก ตัวอย่างเช่น ดอกทานตะวัน ดาวเรือง ดาวกระจาย