Responsive image


คำศัพท์วิศวกรรม

Dictionary Engineering
Main Back Next
Brass
Brass
(english) An alloy that is 70% copper,30% zinc. One of the most widely used of the copper-zinc alloys; malleable and ductile; excellent cold-working but poor hot-working and machining properties; excellent for soft-soldering; good for silver alloy brazing or oxyacetylene welding, but fair for resistance or carbon-arc welding. Used for drawn cartridges, tubes, eyelets machine items and snap fasteners.

More
brass roller | Brasses | brassfoil | brayer | Braze Welding | brazer joint | Brazing | brazing metal | brazing solder | breaather | breach | breach of the Contract | breaching dike | break down | break down voltage | break front | break horse power | break line | break record | Break Test (for tempered steel) | break the ground | Breakage | Breaker | breaker strip | Breakout | breast drill | breast wall | BREATHER | breezyway | breivier |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์