พหุพจน์ ,พหูพจน์
คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง คือตั้งแต่สองสิ่งขึ้นไป , เป็นคำที่ใช้ในไวยากรณ์บาลีและไทยคู่กับเอกพจน์ ซึ่งกล่าวถึงสิ่งเดียว; แต่ในไวยากรณ์สันสกฤตจำนวนสองเป็นทวิพจน์หรือ ทวิวจนะ จำนวนสามขึ้นไป จึงจะเป็นพหุพจน์