กนิษฐ,กนิษฐ-,กนิษฐ์
กนิษฐ-, กนิษฐ์
[กะนิดถะ-, กะนิด] ว. “น้อยที่สุด”. (ส.; ป. กนิฏฺ), (ราชา) ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภคินี หมายถึง น้องสาว, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภาดา หมายถึง น้องชาย, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐา หมายถึง น้องสาว. (ส.; ป. กนิฏฺ).;