Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กะเม็ง
กะเม็ง
กะเม็ง
น. ชื่อไม้ล้มลุกขนาดเล็กชนิด Eclipta prostrata L. ในวงศ์ Compositae ขึ้นอยู่ทั่วไป ลําต้นสีม่วงคลํ้า ใบเขียวมีขนคาย ดอกสีขาว ใช้ทํายาได้, กะเม็งตัวเมีย หรือ คัดเม็ง ก็เรียก.;

More
กะเม็งตัวผู้ | กะเมีย | กะยุ | กะร่องกะแร่ง | กะระตะ | กะระหนะ | กะรัง,กะรัง ๑ | กะรัง,กะรัง ๒ | กะรัต | กะรัตหลวง | กะราง,กะลาง | กะรางหัวขวาน | กะริง | กะริงกะเรียด | กะรุงกะรัง | กะรุ่งกะริ่ง | กะรุน | กะเร | กะเรกะร่อน | กะเร่กะร่อน | กะเร่อ | กะเร่อกะร่า | กะเรี่ยกะราด | กะโรกะเร | กะลวย | กะลอ | กะล่อกะแล่ | กะลอจี๊ | กะล่อน,กะล่อน ๑ | กะล่อน,กะล่อน ๒ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์