Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กำพืด
กำพืด
กำพืด
น. เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, (มักใช้เป็นทํานองหยาม) เช่น รู้กําพืด.;

More
กำพุด | กำพู,กำพู ๑ | กำพู,กำพู ๒ | กำเพลิง | กำแพง | กำแพ้ง | กำแพงแก้ว | กำแพงขาว | กำแพงเขย่ง | กำแพงเจ็ดชั้น,กำแพงเจ็ดชั้น ๑ | กำแพงเจ็ดชั้น,กำแพงเจ็ดชั้น ๒ | กำแพงมีหูประตูมีช่อง,กำแพงมีหูประตูมีตา | กำแพงเศียร | กำภู | กำมพฤกษ์ | กำมลาศน์ | กำมเลศ | กำมะถัน | กำมะลอ | กำมะหยี่,กำมะหยี่ ๑ | กำมะหยี่,กำมะหยี่ ๒ | กำมะหริด | กำมังละการ | กำมังวิลิต | กำมัชพล | กำมา | กำมือ | กำยาน,กำยาน ๑ | กำยาน,กำยาน ๒ | กำยำ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์