Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กิน
กิน
กิน
ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทําให้ล่วงลําคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทําให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก; รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบกินเสียม; ชนะในการพนันบางอย่าง.;

More
กินกริบ | กินกัน | กินกำไร | กินเกลียว | กินเกลือกินกะปิ | กินแกลบกินรำ | กินขวา,กินซ้าย | กินขาด | กินข้าวต้ม กระโจมกลาง | กินแขก | กินความ | กินเครา | กินงาย | กินเจ,กินแจ | กินใจ | กินช้อน | กินชัน | กินดอก,กินดอกเบี้ย | กินดอง | กินด่าง | กินดาย | กินดิบ,กินดิบ ๑ | กินดิบ,กินดิบ ๒ | กินตะเกียบ | กินตัว | กินตา | กินตามน้ำ | กินตำแหน่ง | กินโต๊ะ | กินแถว |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์