Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เก
เก
เก
ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลํา) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; (ปาก) ท้าพนันด้วยการเสนอเงินเดิมพันสูงขึ้นเรื่อย ๆ.;

More
เก่ | เก๊ | เก๋ | เกก | เก๊ก | เกกมะเหรก | เก๊กหน้า | เก๊กฮวย | เก้กัง,เก้ ๆ กัง ๆ | เก็ง | เก่ง | เก้ง | เก๋ง | เกงกอย,-เกงกอย | เก้งก้าง | เก่งกาจ | เก็งกำไร | เกงเขง,เกงเคง | เก่งแต่ปาก | เก๋งพั้ง | เก็จ,เก็จ ๑ | เก็จ,เก็จ ๒ | เกจิอาจารย์ | เกชา,เกอิชา | เกณฑ์ | เกณฑ์ตะพัด | เกณฑ์ทหาร | เกณฑ์เมืองรั้ง | เกณฑ์หัด | เกด,เกด ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์