Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกริน
เกริน
เกริน
[เกฺริน] น. ส่วนที่ต่อขึ้นไปที่หัวหรือท้ายราชรถ หรือขนาบอยู่ ๒ ข้างบุษบก มีลักษณะคล้ายโขนเรือที่งอนอ่อน.;

More
เกริ่น,เกริ่น ๑ | เกริ่น,เกริ่น ๒ | เกรินบันไดนาค | เกรินบุษบก | เกรินราชรถ | เกรียก,เกรียก ๑ | เกรียก,เกรียก ๒ | เกรียง,เกรียง ๑ | เกรียง,เกรียง ๒ | เกรียงไกร | เกรียด | เกรียน,เกรียน ๑ | เกรียน,เกรียน ๒ | เกรียน,เกรียน ๓ | เกรียบ | เกรียม | เกรียมกรม | เกรียว | เกรี้ยว,เกรี้ยว ๆ | เกรี้ยวกราด | เกรียวกราว | เกรี้ยวโกรธ | เกเร | เกเรเกตุง | เกเรเกเส | เกล็ด | เกล็ดกระดี่ | เกล็ดกระโห้ | เกล็ดถี่ | เกล็ดนาค |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์