Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เกลื่อน,เกลื่อน ๑
เกลื่อน,เกลื่อน ๑
เกลื่อน ๑
[เกฺลื่อน] ว. เรี่ยรายหรือกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป เช่น ลอยเกลื่อน หล่นเกลื่อน.<2t>ก. ทําให้ยุบหรือราบลง เช่น เกลื่อนที่ เกลื่อนฝี.;

More
เกลื่อน,เกลื่อน ๒,เกลื่อนความ | เกลื้อน | เกลื่อนกล่น,เกลื่อนกลาด | เกลือเบสิก | เกลือปรกติ | เกลือเป็นหนอน | เกลือฟอง | เกลือยูเรต | เกลือสมุทร | เกลือสินเธาว์ | เกไล | เกวัฏ | เกวียน | เกวียนหลวง | เกศ,เกศ- | เกศธาตุ | เกศพ,เกศวะ | เกศา | เกศากันต์ | เกศินี | เกศี | เกษตร | เกษตรกร | เกษตรกรรม | เกษตรและสหกรณ์ | เกษตรศาสตร์ | เกษม | เกษมศานต์,เกษมสันต์ | เกษียณ | เกษียณอายุ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์