Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขะน่อง,ขาน่อง
ขะน่อง,ขาน่อง
ขะน่อง, ขาน่อง
(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่อง หรือกระหน่อง ก็เรียก.;

More
ขะนาน | ขะเน็ด | ขะมอมขะแมม | ขะมักเขม้น | ขะมุกขะมอม | ขะแมซอ | ขะแมธม | ขะยิก | ขะยุก | ขะเย้อแขย่ง | ขะแยะ | ขัค,ขัค ๑ | ขัค,ขัค ๒ | ขัง | ขังข้อ | ขังขอก | ขังปล้อง | ขังหน่วย | ขัช,ขัชกะ | ขัณฑ,ขัณฑ- | ขัณฑสกร | ขัณฑสีมา | ขัด,ขัด ๑ | ขัด,ขัด ๒ | ขัด,ขัด ๓ | ขัด,ขัด ๔ | ขัดเกลา | ขัดขวาง | ขัดข้อง | ขัดขา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์