Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขันธ์
ขันธ์
ขันธ์
น. ตัว, หมู่, กอง, พวก, หมวด, ส่วนหนึ่ง ๆ ของรูปกับนามที่แยกออกเป็น ๕ กอง คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ซึ่งเรียกว่า ขันธ์ ๕ หรือ ขันธ์ทั้ง ๕. (ป.; ส. สกนฺธ).;

More
ขันธาวาร | ขันน้ำพานรอง | ขันลงหิน | ขันสมอ | ขันสาคร | ขันสู้ | ขันหมาก,ขันหมาก ๓ | ขันหมาก,ขันหมาก ๑ | ขันหมาก,ขันหมาก ๒ | ขันเหม | ขันอาสา | ขับ,ขับ ๑ | ขับ,ขับ ๒ | ขับขัน | ขับขี่ | ขับเคลื่อน | ขับเคี่ยว | ขับซอ | ขับถ่าย | ขับพล | ขับไม้ | ขับไม้บัณเฑาะว์ | ขับร้อง | ขับไล่ไสส่ง | ขัย | ขัว | ขั้ว | ขั้วกระจก | ขั้วบวก | ขั้วแม่เหล็ก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์