Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขิง
ขิง
ขิง
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber officinale Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้ามีกลิ่น รสเผ็ด ใช้ประกอบอาหารและทํายาได้, ขิงแกลง หรือ ขิงแครง ก็เรียก.;

More
ขิ่ง | ขิงก็รา ข่าก็แรง | ขิงแกลง,ขิงแครง | ขิงแห้ง | ขิด | ขิปสัทโท | ขิม | ขี่ | ขี้ | ขี้กบ | ขี้กระทาเกลือ,ขี้ทา | ขี้กลาก | ขี้ก้อนใหญ่ให้เด็กเห็น | ขี้กะโล้โท้ | ขี้กา | ขี้ก้าง,ขี้ก้าง ๑ | ขี้ก้าง,ขี้ก้าง ๒ | ขี้กาดง | ขี้กาแดง | ขี้กาเหลี่ยม | ขี้กุ่ง | ขี้เกลือ | ขี้เกลื้อน | ขี้ขม | ขี้ขวง | ขี้ข้า | ขี้ขุย | ขี้เข็บ | ขี้ครอก,ขี้ครอก ๑ | ขี้ครอก,ขี้ครอก ๒ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์