Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขี้อ้าย
ขี้อ้าย
ขี้อ้าย
น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Terminalia triptera Stapf. ในวงศ์ Combretaceae เปลือกชั้นในสีแสด รสฝาด ใช้เคี้ยวกับหมาก, กําจาย ก็เรียก, จันทบุรีเรียก หอมกราย.<2t>(๒) ชื่อไม้ต้น ๓ ชนิดในสกุล Walsura วงศ์ Meliaceae คือ ชนิด W. robusta Roxb., W. trichostemon Miq. และ W. villosa Wall.;

More
ขึง | ขึ้ง | ขึ้งโกรธ | ขึงขัง | ขึ้งเคียด | ขึงตา | ขึงพืด | ขึงอูด | ขึ้น,ขึ้น ๑ | ขึ้น,ขึ้น ๒ | ขึ้นเขียง | ขึ้นครู | ขึ้นคาน | ขึ้นใจ | ขึ้นฉ่าย | ขึ้นชื่อ | ขึ้นชื่อว่า | ขึ้นซัง | ขึ้นต้นไม้สุดยอด | ขึ้นโต๊ะ | ขึ้นทะเบียนทหาร | ขึ้นนวล | ขึ้นปาก | ขึ้นพลับพลา | ขึ้นไม้ขึ้นมือ | ขึ้นระวาง | ขึ้นร้าน | ขึ้นสนิม | ขึ้นสมอง | ขึ้นสาย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์