Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เขิง
เขิง
เขิง
(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องสานสําหรับร่อนสิ่งของหรือช้อนกุ้งปลาเป็นต้น มีลักษณะเป็นรูปกลม ก้นลึก ช่องตาถี่, ภาคกลางเรียกว่า ตะแกรง.;

More
เขิน,เขิน ๑ | เขิน,เขิน ๒ | เขิน,เขิน ๓,เขิน ๆ | เขิบ | เขี่ย | เขียง | เขียงเท้า | เขียงพระนางอี่,เขียงพร้า | เขียด | เขียดตะปาด | เขียน | เขี่ยน | เขียนด้วยมือลบด้วยตีน | เขียนทอง | เขียนไทย | เขียนเสือให้วัวกลัว | เขียม | เขียว,เขียว ๓ | เขียว,เขียว ๑ | เขียว,เขียว ๒ | เขี้ยว | เขียว ๆ แดง ๆ | เขี้ยวกระแต | เขี้ยวแก้ว | เขียวขี้ม้า | เขียวไข่กา | เขี้ยวงู | เขี้ยวตะขาบ | เขี้ยวเนื้อ | เขียวพระอินทร์,เขียวพระอินทร์ ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์