Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
แหยม
แหยม
[แหฺยม] น. ปอยผมที่เอาไว้เป็นกระจุก, ส่วนของจุกที่แยกออกเป็นปอย ๆ ก่อนประกอบพิธีโกนจุก, เรียกหนวดที่เอาไว้แต่ ๒ ข้างริมฝีปากว่า หนวดแหยม.

More
ร่มเย็น | โหมโรง | โสมย์ | เหยเก | ร่มเกล้า,ร่มเกศ | มหรรฆ | ร่มโพธิ์ร่มไทร | ร่มรื่น | แหย็ม | โสมวาร | โสรวาร | เหม็ง | เสร็จ | เสร็จสรรพ | เสร็จสิ้น | เสร็จกัน,เสร็จเลย | เสม็ด | เหมวดี | เหม็นเขียว | เหม็นเบื่อ | เหม็นเปรี้ยว | เหม็น๑ | เหม็น๒ | แสยะ | แหยะ,แหยะๆ | แหมะ๑ | แหมะ๒,แหมะๆ | โหระพา | แหม่ | แหย่ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์