เสียกำได้กอบ,เสียกำแล้วได้กอบ
(สํา) ก. เสียน้อยไปก่อนแล้วจะได้มากในภายหลัง เช่น เสีย หนึ่งนิ่งไว้นานไปคงได้สองเสมือนหนึ่งของท่านหายมีที่ไว้ ข้าพเจ้าคงจะหามาให้ไม่ให้เดือดร้อนยอมเสียกำไปก่อน นั่นแหละ จึงจะได้กอบ. (ม. ร่ายยาว ชูชก).