Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหล็กพืด
เหล็กพืด
น. เหล็กที่มีธาตุคาร์บอนเจือปนอยู่ประมาณร้อยละ ๐.๑๒- ๐.๒๕ และมีสิ่งเจือปนอื่น ๆ รวมกันทั้งสิ้นน้อยกว่าร้อยละ ๐.๕ เรียกเหล็กเหนียว หลอมละลายที่ ๑๔๐๐?ซ.-๑๕๐๐?ซ., เหล็กเหนียว ก็เรียก, เรียกชนิดหนึ่งที่ เป็นแผ่นยาวอย่างเหล็กทําปลอกถังว่า แถบเหล็กพืด.

More
แหละ | เศลษ | เหล่ | โหล่ | แสล้ม | แหล่ใน | แหล่๑ | เหล่า | เหล้า | แหล่๒ | เหล้าโรง | เหล้าแห้ง | เหล้ายาปลาปิ้ง | เหล่ากอ | เหล้าขาว | แหล่ง | แหล่งเสื่อมโทรม | แหล่งหล้า | แหล่นอก | เหลอ | เหลอหลา | โหล๑ | โหล๒ | เหลียว | เหลียวแล | เหลียวหลัง | เหลียน | เหลาะแหละ | เหลี่ยม๑ | เหลี่ยม๒ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์