Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เหง้า
เหง้า
[เหฺง้า] น. ลําต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน; ต้นเดิม, ต้นวงศ์.

More
เหง่ง | แสงอาทิตย์ | ม่ง๑ | แสง๑ | แหง๑ | โหง๑ | ม่ง๒ | แสง๒ | แสง๓ | โหง๒ | แหง๒,แหงๆ | เสงี่ยม | เสงี่ยมเจียมตัว | เสงี่ยมหงิม | เหงาหงอย | เหงา๑ | เหงา๒ | เหงาปั้นลม | แสงจันทร์ | แหงน | แหงนเต่อ,แหงนเถ่อ | แหงนคอตั้งบ่า | โหงพราย | เหงื่อ | เหงื่อกาฬ | เหงื่อตกกีบ | เหงือก | เหงือกปลาหมอ๑ | เหงือกปลาหมอ๒ | โศจิ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์