Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เม่น
เม่น
น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Hystricidae มีฟันแทะขนาดใหญ่ ลําตัวมีขนแหลมแข็ง ขนครึ่งท้ายลำตัวยาวกว่าด้านหน้า ขาสั้น ขาหน้ามีเล็บ แข็งแรงใช้ขุดดิน กินพืช ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ เม่นใหญ่แผงคอยาว (Hystrix brachyura) เม่นใหญ่แผงคอสั้น (H. hodgsoni) และเม่นหางพวง (Atherurus macrourus).

More
เม้น | แม่น | เร้น | แม่นม | แม่นยำ | แม้นเขียน | แร้นแค้น | เมหนะ | แม่น้ำ | แม้น๑ | แม้น๒ | เร้นลับ | มเหนทร์ | เม่นทะเล | แม่บ้าน | แม่บันได | แม่บท | แม่ปะ | แม่ฝา | แม่พระ | แม่พระคงคา | แม่พระธรณี | แม่พิมพ์ | มรสุม | เรอ | เยอรมัน | เยอว | เยอะ๑,เยอะแยะ | เยอะ๒ | เยอ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์