เอกจิต
[เอกะ] น. ความคิดจําเพาะถึงสิ่งอย่างเดียว, ความคิดอันหนึ่ง อันเดียว, ความคิดต้องกัน, ความเห็นพ้องกัน. (ป., ส. เอกจิตฺต).