Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
รองพื้น๑;
รองพื้น๑;
ก. อาการที่ทาสีชั้นต้นให้พื้นเรียบเสมอกันเพื่อรองรับสีที่จะ ระบายหรือทาทับลงไป, เรียกสีที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าวว่า สีรองพื้น; อาการที่เอาครีมหรือแป้ง; ป็นต้นทาหน้าเพื่อให้ผิวหน้าเรียบก่อนแต่งหน้า, เรียกครีมหรือแป้งเป็นต้นที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ดังกล่าวว่า ครีมรองพื้น แป้งรองพื้น.

More
รองพื้น๒ | โอชะ,โอชา | มอซอ | มอญ๑ | มอญ๒ | มอญซ่อนผ้า | มอญตีดั้ง | โอฐ | ยอด | โอด | แอด,แอดๆ,แอ๊ด,แอ๊ดๆ | ยอดเยี่ยม | ยอดม่วง | โอดโอย | ยอดสร้อย | เอดส์ | รอดหูรอดตา | ยอดอก | มอด๑ | รอด๑ | มอด๒ | รอด๒ | รอด๓ | โอดกาเหว่า | โอดครวญ | ยอดจาก | รอดชีวิต | ยอดด้วน | ยอดดี | รอดตัว |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์