Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
รำเพย๑
รำเพย๑
ก. พัดอ่อน ๆ เรื่อย ๆ มักพากลิ่นหอมของดอกไม้มาด้วย (ใช้แก่ลม).

More
รำเพย๒ | ยามพาด | รำแพน | มีเฟื้องมีสลึง | รามือ | มีมือมีเท้า | ยารุ | ภีรุ,ภีรุก? | มารุมมาตุ้ม | ภีรุกชาติ | มารุต | ยาว | ราวเรื่อง | ยาวเหยียด | ยาวรี | ราวเทียน | ยาวเฟื้อย | ยาวยืด | ภาวะฉุกเฉิน | ภาวศุทธิ | ราว๑ | ยาวัส | ราวี | ราว๒,ราวๆ | ภาว?,ภาวะ | ราวกะ,ราวกับ | ยาวกาลิก | ราวข่าว | ยาวความ | ราวความ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์