Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เลนส์
เลนส์
น. วัตถุโปร่งใสซึ่งมีพื้นหน้าเป็นผิวนูนหรือเว้า โดยทั่วไปมักทํา ด้วยแก้ว มีสมบัติหักลําแสงที่ผ่านไปให้ลู่เข้าหรือถ่างออกได้; (แพทย์) แก้วตา. (อ. lens).

More
เลนส์เว้า | เลนส์สัมผัส | เลนส์ตีบแสง | เลนส์ถ่างแสง | เลนส์นูน | โลน๑ | โลน๒ | เลนจง | แลนทานัม | แลบ | แลบลิ้นหลอก | แลบลิ้นปลิ้นตา | เลบง | โลปะ | เลป?,เลปน์ | เลปกร | มลพิษ | เลื่อม | เลื่อย | เลื้อย | เลื่อยโยง | เลื่อยยมบาล | เลื่อมใส | เลื่อยเหล็ก | เลื้อยเจื้อย | เลื่อยโซ่ | เลื่อยวงเดือน | เลื่อยหางหนู | เลื่อยอก | เลื่อยล้า |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์