Responsive image


ศัพท์ทางพุทธศาสน์

Dictionary Religion
Main Back Next
ปิหกะ
ปิหกะ
วาจาส่อเสียด , พูดส่อเสียด , พูดยุยงให้เขาแตกร้าวกัน (ข้อ ๕ ในอกุศลกรรมบถ ๑๐)

More
ปาหุเนยฺโย | ปิสุณาย วาจาย เวรมณี | ปิสุณาวาจา | ปีฬก | ปิลินทวัจฉะ | ปิลินทวัจฉคาม | ปิงคิยมาณพ | ปาจิตตีย์ | ปาจิตติยุทเทส | ปาจีน | ปาจีนทิศ | ปาฎิโมกขสังวร | ปาฎลีบุตร | ปิฎก | ปาฏิโมกข์ | ปาฏิโมกข์ย่อ | ปาฏิเทศนีย | ปาฏิหาริย์ | ปาฏิบท | ปาฏิบุคลิก | ปาฏิปทิกะ | ปาฏิปุคคลิก | ปาฐา | ปิณโฑล ภารทวาชะ | ปาณาติบาต | ปาณาติปาตา เวรมณี | ปิณฑปาติกังคะ | ปิณฑปาติกธุดงค์ | ปีติ | ปาติโมกข์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์