เกย,เกย ๒
เกย ๒
น. เกยขนาดเล็กเคลื่อนย้ายไปได้ สำหรับเจ้านายใช้เป็นที่เสด็จขึ้นหรือลงพาหนะ; นอกชานหรือพื้นซึ่งสูงขึ้นที่เรียกว่า เนินปราสาท หรือ โคกปราสาท เพราะการก่อสร้างนิยมสร้างบนพื้นที่ถมสูง มีสภาพเป็นนอกชาน เรียกว่า เกย เกยชาลา หรือ ไพที ก็มี.<2t>ก. แล่นหรือเสือกขึ้นไปค้างอยู่พาดอยู่, ถูกซัดหรือลากขึ้นไปติดอยู่ค้างอยู่ เช่น เรือเกยฝั่ง, พาดทับเฉพาะชายหรือริม เช่น ปูเสื่อเกยกัน.;
More
เกยลา |
เกยแห้ง |
เกยูร |
เกรง |
เกร็ง |
เกรงกลัว |
เกรงขาม |
เกรงใจ,เกรงอกเกรงใจ |
เกร็ด,เกร็ด ๑ |
เกร็ด,เกร็ด ๒ |
เกรน |
เกร่อ |
เกรอะ |
เกรอะกรัง |
เกราะ,เกราะ ๑ |
เกราะ,เกราะ ๒ |
เกราะ,เกราะ ๓ |
เกราะ,เกราะ ๔ |
เกริก |
เกริน |
เกริ่น,เกริ่น ๑ |
เกริ่น,เกริ่น ๒ |
เกรินบันไดนาค |
เกรินบุษบก |
เกรินราชรถ |
เกรียก,เกรียก ๑ |
เกรียก,เกรียก ๒ |
เกรียง,เกรียง ๑ |
เกรียง,เกรียง ๒ |
เกรียงไกร |
