Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ขมิ้น,ขมิ้น ๒
ขมิ้น,ขมิ้น ๒
ขมิ้น ๒
[ขะมิ่น] น. ชื่อนกชนิดหนึ่งในวงศ์ Oriolidae ตัวเท่านกเอี้ยง มีหลายสี เช่น เหลือง แดง ฟ้า ขาว กินผลไม้และแมลง ทํารังเป็นรูปถ้วยอยู่ตรงง่ามไม้สูง ๆ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น ขมิ้นท้ายทอยดํา หรือที่มักเรียกกันว่า ขมิ้นเหลืองอ่อน (Oriolus chinensis) ขมิ้นแดง (O. traillii) ขมิ้นขาว (O. mellianus).;

More
ขมิ้นกับปูน | ขมิ้นขาว | ขมิ้นขึ้น | ขมิ้นเครือ | ขมิ้นชัน | ขมิ้นนาง | ขมิ้นลิง | ขมิ้นหัวขึ้น | ขมิ้นอ้อย | ขมิบ | ขมีขมัน | ขมึง | ขมึงทึง | ขมุ | ขมุกขมัว | ขมุดขมิด | ขมุบ | ขมุบขมิบ | ขมุม | ขโมย | ขย,ขย- | ขยด | ขยม | ขย่ม | ขยล | ขยอก,ขยอก ๑ | ขยอก,ขยอก ๒ | ขยอง,ขยอง ๑ | ขยอง,ขยอง ๒ | ขย่อน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์