Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ครุย
ครุย
ครุย
[คฺรุย] น. ชายผ้าที่ทําเป็นเส้น ๆ, ชายครุย ก็ว่า; ชื่อเสื้อจำพวกหนึ่ง ใช้สวมหรือคลุม มีหลายชนิด ใช้เป็นเครื่องประกอบเกียรติยศหรือแสดงหน้าที่ในพิธีการหรือแสดงวิทยฐานะ.;

More
ครุวนา | ครุวาร | ครุศาสตร์ | ครู,ครู ๑ | ครู,ครู ๒ | ครู่,ครู่ ๑ | ครู่,ครู่ ๒ | ครูด | คฤโฆษ | คฤธระ | คฤนถ์ | คฤห,คฤห- | คฤหบดี | คฤหปัตนี | คฤหัสถ์ | คฤหา | คฤหาสน์ | คล | คลวง,คลวง ๑ | คลวง,คลวง ๒ | คลอ | คลอก | คลอเคลีย | คลอแคล | คล้อแคล้ | คลอง | คล่อง | คล้อง | คล่องแคล่ว | คล้องจอง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์