Responsive image


พจนานุกรม ไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เว้ย
เว้ย
ว. คําลงท้ายของการร้องเรียก ถาม หรือขานรับเป็นต้น ใช้ใน ลักษณะที่ไม่สุภาพหรือเป็นกันเอง เช่น แดงเว้ย ไปไหนเว้ย ไปตลาดมาเว้ย เบื่อจริงเว้ย, โว้ย ก็ว่า. อ. คําที่เปล่งออกมาแสดง ความสงสัยหรือไม่พอใจเป็นต้น เช่น เว้ย! ไม่มีใครอยู่สักคนเลย, โว้ย ก็ว่า.

More
โว้ย | โว้เว้ | เวสมะ | เวศม์ | เวศย์ | เวศยา | เวสภู | แว่ว | เวสวัณ | เวหะ,เวหา | เวสสะ | เวสสันดร | เวสสุวัณ | เวสสุกรรม | เว่อ | เวหังค์ | เวหัปติ | เวสิ,เวสิยา | โวหาร | เวหายส | เวสารัช | เว้าวอน | เวหาส | เว้า๑ | เว้า๒ | โวสาน | แว้ง | โว่ง | แว้งกัด | แว้ด |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์